Op de grens van Zuid-Afrika in het onherbergzame land achter de Drakensbergen, ligt afgelegen van de buitenwereld het Sehlebathebe National Park. Een magische plek met woeste watervallen, wilde paarden en kleine dorpjes. Het is één van de moeilijkst bereikbare gebieden van het kleine Afrikaanse koninkrijk.
De enige manier om vanuit Zuid-Afrika in Sehlebathebe te komen is te paard over de imposante Drakensbergen. Bij de grenspost Bushmans Nek in Zuid-Afrika krijgen we onze exit stempel, maar éénmaal de grens over is een Lesothaanse post in geen velden of wegen te bekennen. Zonder het officiële papierwerk zijn we dus eigenlijk illegaal in het land. Het blijkt allemaal geen probleem te zijn gezien in dit verlaten deel van het land ook geen politie is om die papieren te controleren.
Khotso Horse Trails
We moeten duizend meter stijgen over kronkelende bergpaden en soms stijle afgronden maar na een uur of vijf rijden komen we aan in het onbewoonde Sehlebathebe. Een dag eerder zijn we aangekomen in onze gehuurde Datsun bij Khotso Horse Trails aan de voet van de Drakensbergen. Na een lange rit met enorme regenbuien waarbij we de auto moeten stilzetten langs de weg ,omdat we niets konden zien door het natuurgeweld komen we in het donker vermoeid op de gezellige boerderij aan.
Hier schuiven we aan bij vier andere reizigers die zich rond de rustig knetterende open haard hebben genesteld. Al snel komt het gesprek op de meerdaagse trektochten per paard die ze hier aanbieden en blijkt iedereen meteen enthousiast. We laten het de vriendelijke eigenaren van Khotso weten dat we graag zo’n toch willen maken en de dag erop wordt meteen alles in het werk gesteld om het vervoer van de paarden en ons naar de grens zo’n 60 kilometer verderop te regelen.
Ons gezelschap bestaat uit twee Israëliërs, een franse dame, onze gids Oliver en samen met ons een derde Nederlander. Bijna niemand van ons heeft heel veel ervaring met paardrijden en dat zullen de de komende dagen dan ook flink voelen ook. Een ongemak dat makkelijk wordt weggecijferd door de geweldige omgeving waar we ons in begeven.
Back to basic
Het is meteen ook back-to-basic. We krijgen ieder een zadeltas van zo’n dertig centimeter breed, twintig centimeter hoog en tien centimeter diep. Hier moet alles inpassen wat we de komende dagen nodig hebben.
De tweede tas aan de andere kant wordt gevuld met ons eten voor onderweg. Het paspoort een tweede t-shirt mijn camera en een tandenborstel is is zo’n beetje alles wat ik naast twee flesjes water erin kan proppen. Veel meer hebben we ook niet nodig om van de natuur te genieten blijkt in de komende dagen. Het is dan ook geen tocht voor mensen die schrikken van het idee van geen warm water of het zelfde t-shirt een paar dagen achter elkaar te moeten dragen.
Sehlebathebe National Park
Sehlabathebe is het enige officiële nationale park van Lesotho en een bezoek betekent vooral ver weg zijn van de bewoonde wereld. Het is naar ons idee één van de mooiste plekken van zuidelijk Afrika. De bergen zijn overweldigend en om daar doorheen te rijden op de rug van een paard maakt het extra speciaal. Je komt hier niet om spectaculair wild te spotten, afgezien van wat schichtige jakhalzen kom je hier om echt te genieten van de natuur. Voor de vogelaars is er de kans om de de zeldzame Lammegeier of bebaarde gier te spotten. Van alle plekken die ik tot nu toe in Afrika heb bezocht staat een bezoek te paard aan Sehlebathebe zeker in mijn persoonlijke top tien (dit ondanks de dagen zadelpijn die hierop volgden)!
Beste tijd voor een tocht per paard naar Sehlebathebe
De tochten worden het hele jaar aangeboden. De zomer (onze winter) is het regenseizoen en heeft het gebied regelmatig te maken met flinke regens en storm. Dit betekend dat je vaak vroeg op pad zal gaan om optimaal gebruik te maken van de meestal droge ochtenden. Maar hou er ook rekening dat je onderweg flink nat kan worden. Wij maakten deze tocht eind februari en hadden het geluk dat we alleen de laatste dag een flinke bui op ons dak kregen. In deze maanden zien de fris groene bergen er spectaculair uit met geweldige uitzichten over het park.
In de wintermaanden is het overdag lekker warm en droog weer om in te rijden. ’s Nachts kunnen de temperaturen echter dalen tot -15 graden. In deze periode is het gras droog en lijkt het soms bijna alsof je door een woestijn rijdt.
Foto’s & film: Maarten van de Biezen
