Buruntuma is een dorpje in het noord oosten van Guinee-Bissau. Het is een dorp als alle andere in het land en de reden dat je het mogelijk zal bezoeken is omdat je hier de grens oversteekt naar Koundara in buurland Guinee.
Buruntuma is in het verleden in het nieuws geweest toen een groep terroristen het dorp op 24 februari 1970 aanvielen, een zwarte pagina in de geschiedenis van het dorp dat bekend staat als ‘bloedbad van Buruntuma’.
Heel veel valt er in Buruntuma niet te beleven, maar het is wel één van de meest vriendelijke grensposten in dit deel van Afrika. Mijn visum voor Guinee-Bissau verloopt vandaag en na een lange dag fietsen is een grensovergang niet iets waar ik per se op zit te wachten. De exit stempel wordt gezet en de grensambtenaar geeft meteen al aan dat het geen enkel probleem is als ik hier de tent opzet. Een dag langer blijven dan het visum toestaat is voor hem geen probleem. Een aanbod dat ik graag aanneem.
Grens met Guinee
Uit het dagboek: Uiteindelijk bereiken we de grens en krijgen een lunch aangeboden van de vriendelijke grensambtenaar. We besluiten hier de tent op te zetten en vinden een prima plekje onder het afdakje van het immigratiekantoor.
Om 6 uur worden we gewekt door de moskee die een paar honderd meter verderop staat. We pakken dan maar meteen de spullen in. Op weg naar Guinée. De exit stempels voor Guinée Bissau hebben we gisteren al gekregen. Hiervandaan is het is nog zo’n 1,5 kilometer fietsen naar de post van Guinée.
Volgens de lonely planet de derde in het rijtje van de meest corrupte landen ter wereld. Ondanks dat verloopt de grensovergang vrij soepel. De militaire post kijkt even in de paspoorten.
De doune vraagt naar onze papieren voor de fiets. Nadat we zeggen dat we die niet hebben wordt er binnen even druk overlegd. Na 5 minuten mogen we door naar het immigratie kantoor. Hier wordt het paspoort pagina voor pagina bestudeerd en ze lijken meer intresse te hebben voor de andere stempels dan voor het visum voor Guinee. Na 10 minuten wordt ons gevraagd het visum van Guinée even aan te wijzen en de ingevulde data en nummers voor te lezen. De ambtenaar kan de lettertjes niet lezen ondanks het brilletje op zijn neus en wij vragen ons dan ook af waar hij de afgelopen 10 minuten naar heeft zitten kijken…
Nadat we alle gegevens hebben opgelezen en de beste man ze in het grote boek heeft geschreven krijgen we onze stempels en mogen we gaan. Dat ging makkelijker dan verwacht..
Bezoek Buruntuma
In Buruntuma zijn geen overnachtingsmogelijkheden. Wij liepen in onze tent, maar zonder tent kan er altijd iets geregeld worden bij een lokale familie. Misschien nog wel betere ervaring, maar na een dag fietsen wilden wij alleen maar slapen..
