Fietsen in Frankrijk, voor veel Nederlanders het ideale fietsland. Dichtbij, bergen, natuur, cultuur, uitgestrekte bossen, witte stranden. Volop campings of voor wie wat meer te besteden heeft prima hotels. Mijn fietsreis door Frankrijk volgde de boekjes van de st. Jacobsroute (europafietsers). Maar er zijn vele andere goed bewegwijzerde routes uitgelegd om nog jaren mee vooruit te kunnen.
Mijn route door Frankrijk:
Dagboek: Nederland – Mali / Frankrijk:
2010/07/21 les Rues-des-Vignes/ Chiry-Ourscamp – Frankrijk….. Pasta of broodjes, pasta of broodjes.. Het werd pasta op een broodje. Na een goed ontbijt met wat leftovers van de avond ervoor is het weer tijd om op stap te gaan. Madame Martine wenst me een goede reis en waarschuwt me voor het weer. Er is storm, regen en wind voorspeld.
Ik rij langs wat oude romeinse gebouwen en kom rond een uur of 11 aan bij de bron van de Schelde. Hier spetter ik even wat koud water op mijn gezicht en eet ik het laatste uit Nederland meegebrachte koekje op. Kort daarna beginnen de eerste regendruppels te vallen en ik zet er even de vaart in tot St. Quentin waar ik eventueel de tent op kan slaan. Nadat ik rond het middaguur in een Friterie bedenk dat ik geen zin heb om nog ver in de regen te rijden lijkt het opeens iets op te klaren en besluit ik dan toch nog een stuk door te gaan. Het blijft op wat druppeltjes na verder droog en even voor Noyon rij ik het bosgebied in. De route blijft inmiddels onophoudelijk stijgen en dalen. De heuveltjes zijn regelmatig vrij ‘heavy’ maar de afdalingen zijn zo leuk !! Na ruim 90 km op de teller vind ik het leuk geweest en ga ik op zoek naar een camping.
2010/07/22 Chiry-Ourscamp/ Liancourt – Op weg door de bossen voor Compiegne probeer ik tijdens het 2e ontbijt eindelijk de beslissing te nemen welke route ik ga nemen. Het grote boek bied twee mogelijkheden, één via een paar grote steden als Parijs en Orleons en één, de originele route, via rustiger wegen. Uiteindelijk besluit ik de rustige route te pakken omdat fietsen met volle bepakking door een stad als Parijs me niet heel aantrekkelijk lijkt. Als ik begin van de middag door Compiegne rij en door een paar wegwerkzaam heden dwars door het drukke autoverkeer moet zien te komen weet ik dat ik de goede beslissing heb genomen. In de loop van de dag kom ik het eerste zonnebloemveldje tegen maar die hangen er allemaal wat slapjes bij. En hoewel ik een dappere poging waag laat een echte fotoshoot dus even op zich wachten. Als ik aan het eind van de dag helemaal gesetteld ben op de camping komt er nog een doodvermoeide fietster aan die ook de route naar Santiago fietst.
2010/07/23 Liancourt/ Oinville – Dag 8 in het zadel en er staat een leuke etappe met flink wat klimmetjes op het programma. Ik rij vandaag op met Inge. De eerste stop is Clermont waar we even rondkijken in de stad bij de kathedraal en de oude stadsmuur. Dan is het door via Mouy naar Meru waar we bij het meest sjieke restaurant een lunch nemen. Ondertussen rijden we rechts, links, tussen en onderdoor een aantal flinke onweersbuien en weten ze allemaal te ontwijken. Meer dan een paar druppels waren er niet te verwerken.Na Henonville volgt een traject door het Parc Naturel du Vexin, een heuvelachtige streek met kleine dorpjes. Bij Vigny verlaten we de route op zoek naar een lokale brouwerij Le Ferme Brasserie du Vexin en op het moment dat we daar aankomen komt er net een bui naar beneden dus parkeren we de fietsen midden in de brouwerij en gaan we maar aan het bier. Dat worden er 2 op het moment dat er een nieuwe onweersbui losbarst. Een half uur later is het weer droog en gaan we vrolijk op weg op zoek naar de camping in Oinville. Hier rijden we 2 keer het dorpje rond zonder iets van een camping te vinden en ook van de herberg is geen spoor te vinden. Na uiteindelijk wat navraag te doen worden we een café in gesleept en krijgen we de bovenetage aangeboden als slaapplek. De camping blijkt niet te bestaan en de herberg is al enige tijd gesloten. Helemaal blij dat we niet door hoeven fietsen naar de volgende camping zo’n 20 km verderop komen we terecht in een appartement dat op het moment helemaal verbouwd wordt. Tussen de boormachines en de gipsplaten is echter nog genoeg ruimte op de matjes neer te leggen. Nadat we ook nog een uitgebreide maaltijd krijgen toegeschoven kan de dag niet meer stuk.
2010/07/24 Oinville/Chartres – Rond 11 uur steken we via 2 bruggen de Seine in Frankrijk over en volgt er een flinke klim het dal uit. We rijden langs de uitgestrekte bossen van Rambouillet en komen uit bij Maintenon waar we een kijkje nemen bij het chateau. Onderweg eten een de dagschotel in een lokaal restaurantje wat na navraag een worst met iets van spek eromheen zou moeten zijn. Klinkt helemaal goed tot het moment dat het op tafel wordt gezet en het iets van bloedworst is. Niet helemaal naar verwachting maar het vult de maag.. We komen onderweg nog 3 fietsende hollanders tegen en vormen zo een paar uur lang een treintje door het landschap van Frankrijk.
2010/07/25 Chartres – Rustdag in Frankrijk :).
2010/07/26 Chartres/Morée – Het ontbijt wordt vandaag een brunch. Het is te gezellig met twee andere fietsers aan het ontbijt dat we pas na 11 uur vertrekken. De rustdag heeft ons goed gedaan en de kilometers vliegen voorbij. Inge en ik fietsen eerst naar Bonneval, een oud vestingsstadje aan de Loir. We bezoeken hier de verrassend grote Notre Dame kerk. in Chateaudun komen we bij het eerste kasteel van de route aan. Vele zullen nog volgen in het gebied rond de Loir & de Loire. Dan volgt een traject door het dal van de Loir dat redelijk vlak is.
Begin van de avond komen we uit in Morée bij een camping aan een meertje. We duiken daar nog even in om er vervolgens half behangen met waterplanten weer uit te komen. Verfrissend was het wel.
2010/07/27 Morée/ Vouvray – Vandaag vervolgt de weg door het dal van de Loir en later een gebied met veel landbouwgronden. De graanvelden maken steeds vaker plaats voor uitgestrekte zonnebloemvelden en ook de mais komt weer terug in het landschap. Aan het eind van de middag komen we ons eerste wijnakker tegen en we kopen daarna meteen een flesje lokale wijn in de supermarkt. Nog even later komen we een wijnproeverij tegen en ondanks dat het al aan de late kant is laten we ons toch verleiden tot een glaasje. Hier konden we natuurlijk niet vertrekken zonder een flesje mee te nemen dus fietste ik vervolgens met 2 kilo aan wijn op de fiets door naar de camping die gesloten bleek te zijn. Door dus naar de volgende 10 kilometer verderop waar we net voor het donker aankomen. Na een laat diner met een glaasje wijn vallen we als een blok in slaap.
2010/07/28 Vouvray/ Ste Maure de Touraine – We rijden Tours binnen! Tours is het einde van het eerste routeboekje. Met veel ceremonieel wisselen we de boekjes op de brug over de Loire en blijven een ruim half uur in de draaikolkjes van de rivier staren. Met de gedachten verloren in het water overdenken we de eerste 2 weken. Alle indrukken zijn haast teveel om op te slaan.
In Tours komen we het Nederlandse echtpaar weer tegen en we besluiten tot een gezamelijke picknick op het plein voor de kathedraal en ook ’s avonds is het weer raak als we elkaar weer spotten op de camping in Ste Maure.
2010/07/29 Ste Maure de Touraine/ St. Cyr – Als we goed en wel een half uurtje in het zadel zitten komen we het eerste hunnebed tegen. Dus komt het heel goed uit dat ik vandaag een stukje oprijd met een geschiedenis leraar en zijn vrouw voor de interressante feitjes. Even later gaan vanwege een iets ander rijtempo Inge en ik er samen vandoor. In Chatellerault proberen we een pizza te pakken maar omdat we na 2 uur aankomen blijken alle keukens gesloten te zijn en na 5 gesloten keukens gaan we dan maar aan de kebab.
Met de bedoeling naar Poitiers te fietsen stranden we een aantal kilometers ervoor als we opeens een blauw meertje met een camping ernaast zien liggen in het dal onder ons. Er werd nog heel even getwijfeld maar al gauw werd de koers verzet naar het meer en konden we de rest van de middag/ avond op het strandje het laatste zonnetje meepakken.
2010/07/30 St. Cyr/ Lezay – We rijden naar Poitiers, de stad van de kerken. Dus voor de vorm gaan we de drie bekenste nog even binnen. En weer maakt de enorme grootte van de gebouwen indruk. Wat ook indruk maakt zijn de gevulde gazettes. Een hartige pannekoek gevult met kaas, ham, champignons en ei. Met een gevulde maag verlaten we met een flinke klim de stad om aan te komen in een groen dal. We rijden via Vivonne waar we de vallei van de Clain verlaten en een rustige weg volgt door licht glooiend terrein.
2010/07/31 Lezay/ St. Jean-d’Angely – Hert dorp hier lijkt wat opstart problemen te hebben. Wanneer we de camping afrekenen bij de Marie (dorpshuis) blijken Inge en ik opeens samen een kind te hebben. Op de rekening staan twee volwassenen en een kind tot 7 jaar. Even later op de markt koop ik bij een groenteman 1 meloen. Groot staat er op het bord 2 meloenen voor €4,- !! Eén meloen blijkt echter €1,50 te kosten. De logica ontgaat me maar ik betaal braaf en loop door naar de bakker waar ik nog maar wat extra chocolade croissants koop want we hebben nu immers een extra mond te voeden.
Na een etappe met veel zon zoeken we na ruim 70 km een camping op, waar bij het meertje toevallig een rockbandje leuke oude covers speelt.
2010/08/01 St. Jean-d’Angely/ Saintes – Fenioux is de eerste stop. Hier staat naast de kerk een acht meter hoge ‘Lanterne des Morts’ een dodenlantaarn. Een ronde toren met bovenin een lamp die de onstervelijkheid van de ziel symboliseert. Wij worden met gejuich binnengehaald door een groep Santiago pelgrims die een deel van de route lopen en de staf die ze meedragen steeds doorgeven aan nieuwe wandelaars.
In Saintres aangekomen begint het behoorlijk te onweren en we zoeken dan ook snel een restaurantje op voor een uitgebreide lunch. Tegen de tijd dat de onweerswolken verdwenen zijn en we rondgekeken hebben in de stad is het alweer zo laat dat we toch maar hier op zoek gaan naar een camping. Het idee was om de kust te halen maar dat moet dus even wachten. Op het moment dat we op de kaart kijken waar de camping is stopt er een auto met wat blijkt één van de wandelaars uit Fenioux die ons een plek aanbied in de refugee (overnachtingsplaats voor pelgrims naar Santiago). Die nemen we uiteraard aan en zo slaap ik ook nog eens in een kerk. Wel een leuke afwisseling op de tent.
Nu we toch al in hogere sferen zijn bezoeken we ’s avonds nog een klassiek concert van de Kammer Philharmonie uit Köln die nummers spelen van Vivaldi (vier seizoenen), Mozart & Tchaïkovski.
2010/08/02 Saintes/ L’Amelie sur Mer – Na een ruime week fietsen door Frankrijk besluiten Inge en ik ieder weer ons eigen weg te gaan. Na een super leuke tijd en veel lol samen is het weer tijd voor nieuwe ontmoetingen. Wel spreken we af elkaar indien mogelijk net voor de Pyreneeën nog op te zoeken. Ik geef haar een uurtje voorsprong en ga dan ook zelf op weg naar de kust.
Ik rij de drukke stad Royan snel door en ga op zoek naar de veer die me naar de andere kant van de riviermonding moet brengen. Aangekomen aan de andere kant sta ik dan na ruim 1400 kilometer fietsen oog in oog met de zee. Ik zet de fiets neer en ren het water in terwijl een duits stel toeristen me verwonderd na zit te kijken. Na de verfrissende duik ga ik op zoek naar een camping die ik in Soulac sur Mer hoop te vinden. Die zitten echter vol dus ga ik nog een stukje door naar L’Amelie sur Mer waar ik halverwege de middag aankom zodat ik nog fijn een paar uur op het strand kan spelen.
2010/08/03 L’Amelie sur Mer/ Le Porge Ocean – De route volgt de kust naar beneden door uitgestrekte denneboom bossen die me doen denken aan thuis. Er zitten hier wel grote krekels in de bomen die een luid geluid produceren en dat kom je in het Zandenbos dan net weer niet tegen. Regelmatig buigt het pad richting de kust en is de zee opeens dichtbij. Dit zijn mooie momenten voor een pauze en daar pak ik er dan ook een fijn aantal van.
Na Carcans Place gaat het fietspad over in 75 cm brede beton platen die hoog op het mulle zand liggen. Met de tassen aan beide kanten is dat zo ongeveer precies even breed als ik ben en de tegenliggers schieten de berm in als ze me aan zien komen. Deze paden zijn in de tweede wereldoorlog aangelegd om motorpatrouilles langs de kust mogelijk te maken en dienen tegenwoordig als fietspad. Ze hebben echter hun beste tijd gehad en zitten inmiddels vol met gaten. Een snelheid van 15 km per uur blijkt al snel hard gezien de tassen bijna van de fiets af hobbelen.
Eind van de middag kom ik aan bij de camping in Le Porge die vol blijkt te zitten. Nadat ik me zielig voordoe als vermoeide fietser die op instorten staat vinden ze toch een plekje voor me en kan in na snel de tent opgezet te hebben nog mooi een paar uurtjes strand pakken!
2010/08/04 Le Porge Ocean/ Mons – Ruim 2 weken alweer in Frankrijk en het ritme bevalt me wel. ’s ochtends even de tent uitschudden en in 20 seconden heb ik geveegd, gestoft en gedweild. Een vers stokbrood van de bakker met wat franse kaas of worst en we kunnen weer beginnen.
Het moest er een keer van komen. Wat vroeg in de ochtend begon als een buitje voor het stof werd in de loop van de dag een ware wolkbreuk. Ik was van plan een rustdagje te nemen aan het strand, maar als ik naar de wolkenlucht kijk besluit ik toch maar te vertrekken. Wat volgt is een ochtend in de regen langs het laatste stukje kust dat ik van Frankrijk meepak en wat richting het binnenland overgaat in een lang fietspad over wat vroeger een oud treinspoor is geweest. Ik fiets dan ook langs oude stationnetjes waar ik kan schuilen voor de ergste plensbuien. Als ik op tijd ben dan want meestal vallen die net als ik me in een grote open vlakte bevind. In Andernos en Audenge fiets ik naar de havens waar door het weer of mijn slechte timing geen actie is te beleven. Hier komen gewoonlijk de vissersboten vol met oesters aan land.
Vanaf Facture kom ik op een nieuw oud spoortraject die door de bossen leid. Hier kom ik Nick weer tegen, ook een fietser die vanuit Nederland onderweg is en ik al eerder in Frankrijk tegenkwam. Ik had nog niet over een slaapplek nagedacht maar samen besluiten we door naar Mons te fietsen om daar een refuge te pakken zodat ik binnen mooi mijn spullen kan drogen.
2010/08/05 Mons/ Castets – Een ideale dag om te fietsen, temperatuurtje van half in de twintig, zonnetje afgewisseld met een enkel wolkje en een matig windje. De weg door Frankrijk gaat verder door de dennenbossen en door de heide. De herrie schoppers die ik eerder noemde zijn ook weer terug en ik weet inmiddels dat het Cicades zijn. Een krekelsoort die maar een paar dagen rondvliegen.
Na Escource kom ik een paar enorme struiken vol met rijpe bramen tegen. Ik eet eerst een paar handen vol op en besluit nog een paar handen in een plastic zakje aan mijn fiets te hangen. Slecht idee. 2 uur later zijn alle bramen door het gehobbel in bramenpulp veranderd en is ook het zakje nog eens gaan lekken. Ik gooi het zakje dan ook maar stiekem weg in de prullenbak bij een winkeltje hopend dat het niet teveel opvalt want het lijkt meer op een bloederige massa met 3 pruimen voor het dramatische effect dan op een zakje bramen.
Voor ik er erg in heb gaat de teller over de 100 kilometer en ga ik op zoek naar een camping. Ik sluit af met een nieuw dagrecord, 106 km.
2010/08/06 Castets/ Sorde L’Abbaye – Volgens het boekje moet ik vanaf vandaag met helder weer de Pyreneen kunnen zien en dus zit ik de hele dag in de vertre te staren of ik al wat kan ontdekken. Bij Dax rij ik het Franse Baskenland in en zie ik de arena voor de stierengevechten. Uit nieuwsgierigheid fiets ik er even omheen maar ga niet naarbinnen. Het is de jaarlijkse rommelmarkt in Dax en dus vooral erg druk. Na mijn verkenningsrondje door de stad begint het infietsen voor de bergen met een stel kilometers lange klimmetjes van 6% Als ik de afdaling inzet naar Peyrehorade zie ik ze opeens opdoemen, de Pyreneen ! Machtig tekenen ze zich af tegen de horizon.
2010/08/07 Sorde L’Abbaye/ St. Jean Pied de Port – Dag twee van het infietsen voor de Pyreneen, er wachten weer een aantal kilometers lange klimmetjes. De uitzichten onderweg zijn echter schitterend alleen is het vaak lastig stoppen omdat de route vandaag bij gebrek aan kleiner de doorgaande drukke weg volgt. Ook kom ik weer een aantal bramenstruiken tegen, maar afgezien van wat handjes vol die ik meteen opeet besluit ik deze keer geen zakjes te vullen. De bergen doemen steeds groter voor me op en aangekomen in St. Jean, bij de voet van de Pyreneen zijn ze toch wel erg groot! Het stadje ziet er op het eerste gezicht erg gezellig uit. Morgen neem ik een vrije dag en ga ik hier eens verder op onderzoek uit.
2010/08/08 St. Jean Pied de Port – Rustdag in Frankrijk, een dagje lekker niets doen. Ik slaap uit, bezoek kort het stadje, klets wat met de buren en lees mijn boek uit. ’s avonds krijg ik een sms van Inge of ze mee kan eten en even later komt ze op de camping aan.
2010/08/09 St. Jean Pied de Port/ Roncesvalles – Na een bezoek aan de fietsenmaker vanwege een aanlopende rem op de fiets van Inge trekken we rond het middaguur de Pyreneen in. Het weer is niet super en de toppen liggen in de wolken. De verwachting voor de komende dagen is echter niet veel beter dus we gaan ervoor. Halverwege de klim naar de pas rijden we de wolken in en begint het ook nog licht te regenen wat voor een fantastische spookachtige sfeer zorgt.
Het is ruim 3 uur klimmen naar de pas, de pedalen laten draaien, langzaam verder en omhoog. De computer blijft een tempo van 6.2 km/h aangeven en uiteindelijk komen we aan op het hoogste punt. Vanuit de mist doemt een groot kruis op dat het eind van de klim aangeeft. We hebben de Ibañeta (1057 m) beklommen ! Dag Frankrijk!!
Na een foto moment met een stel Portugezen die de pas van de andere kant hebben beklommen dalen we in een paar minuten af naar Roncesvalles. Hier op de top begint voor velen de Camino. Een heilige pelgrimstocht te voet of op de fiets naar Santiago. Nieuwe pelgrims komen dan ook letterlijk met busladingen tegelijk aan.
Er is hier dan ook een speciale mis voor pelgrims met een gezamelijke maaltijd die de honger niet kan stillen. Wij halen vervolgens nog even gang 4 & 5 in het restaurant aan de overkant van de straat. Voor de nacht worden we in een paar containers gestopt met acht snurkende spanjaarden en klapperende deuren hetgeen de nachtrust niet ten goede komt.
Alle foto’s van dit deel van de fietsreis naar Mali. (Frankrijk).
Handige link: St. Jacobs fietsroute bij europafietsers
