Freetown is de hoofdstad van Sierra Leone. Het ligt op een schiereiland en net buiten het centrum vind je prachtige stranden afgezet tegen groene bergketens. De economische ontwikkeling van de stad met ruim één miljoen inwoners draait voornamelijk rond de haven. De haven Elizabeth II Quay is de op twee na grootste natuurlijke haven ter wereld. De hele dag, van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat is het een drukke boel.
New York is niet de enigste stad die nooit slaapt
De hoofdstad voelt behoorlijk chaotisch aan met alle verkeersopstoppingen en drukke markten. Auto’s en vrachtwagens banen zich langzaam een weg door de met duizenden mensen gevulde straten. Onophoudelijk getoeter, muziek dat overal vandaan komt. Overal langs de weg verkoopstalletjes met wat je maar kan bedenken. Eten, slippers, pannen, boeken, cd’s en Nigeriaanse DVD’s. Het is allemaal indrukwekkend, maar een ramp om doorheen te fietsen.
Op een drukke dag echoot overdag het geluid van toeterende auto’s, lokale handelaars en voorbijgangers. ’s Nachts knalt Freetown door de luidsprekers van lokale nachtclubs en bars. New York is niet de enige stad die nooit slaapt! Toch is en bezoek aan de Freetown meer dan de moeite waard. Bij een wat langer verblijf ontdek je een stad die bruist van energie, kleur en charme.
Province Of The Free Freetown
Freetown is ontstaan toen stamhoofden van de lokale Themne stam een stuk land kochten waar vrije slaven konden gaan wonen. Het kreeg de naam ‘The Province Of The Free’ en dat werd later veranderd in Freetown. De duizenden bevrijde slaven kwamen uit alle delen van Afrika wat voor een enorme diversiteit in cultuur resulteerde. Wil je hier meer over weten ga dan via een korte bootovertocht naar Bunce Island. Dit was de laatste plek dat veel Afrikaanse slaven zagen voor hun tocht naar de ‘nieuwe wereld’ in Amerika.
Ik neem mijn intrek in een hotel midden in het drukke centrum. Aan de overkant van de weg zit een snackbar en tot twee keer toe haal ik daar een hamburger. Na weken rijst is het een aangename afwisseling. Morgen doe ik wel weer gezond. Verschillende bezoeken aan de Crown bakery volgen voor de heerlijke cappuchino’s. Een gegrilde kip maakt het menu voor vandaag compleet en ik settel me op het balkon van het hotel om in relatieve rust de chaos onder me te bekijken.
Zakkenrolster
Vandaag zijn mijn zakken gerold door een 10 of 11 jarig meisje. 2000 LE (€0.50) kwijt. Ik had het kunnen verwachten. Tijdens het bezoek voor de tweede hamburger bij de snackbar kwam ze me omhelzen vragend om eten. Het blijft moeilijk om te beslissen wat te doen. Ieder geval lijkt tragisch. Maar hier in Freetown betekend ieder geval ruim 20 incidenten per dag. Als je iedereen geld gaat geven ben je aan het eind van de dag blut. Hoe dan ook, in dit geval besloot ik niet te doneren. Met gevolg dat ik een paar honderd meter een kind aan mijn been had hangen. Tot het moment dat ze het geld uit mijn zakken had gevist en in de menigte verdween. Als dit haar enige manier is om te overleven gun ik het haar van harte. En ik heb weer een nieuw lesje geleerd.
’s Avonds in de bar geef ik een oude man een vleesspies en een drankje. Al is het alleen maar om mijn geweten te sussen. in een bar waar een vleesspies €0,30 kost. Het bier (€0,40) goedkoper is dan een cola (€0,60) is het een uitgave die ik me kan veroorloven…
Leicester Peak
Neem een taxi of de benenwagen en begeef je naar Leicester Peak voor een geweldig overzicht over Freetown. Op de 548 meter hoge top heb je een weids uitzicht over de stad dan valt de recente obsessie om nieuwe gebouwen te bedekken met knalrode aluminum daken meteen op. Midden in het centrum vind je de meest geliefde inwoner van de stad, een enorme vijfhonderd jaar oude katoenboom. Bij zonsondergang zie je hier duizenden vleermuizen vertrekken voor hun nachtelijke strooptochten.
Foto’s: Maarten van de Biezen.
