Libongo is een dorpje in Kameroen waarvan niemand ooit wist dat het bestaat, was het niet dat een Italiaans bedrijf er één van de grootste houtfabrieken van het land heeft gebouwd.
Er zijn twee auberges in Libongo, maar geen van beide leek een betere optie dan de tent. Op het terrein van één van de twee konden we die opzetten en gebruik maken van het toilet in één van de kamers die nog ongeveer over wat water beschikte.
We zijn in Libongo om vanuit hier de boot te nemen naar Bayanga in de Centraal Afrikaanse Republiek. Vanuit hier willen we de bosolifanten en laagland gorilla’s van Dzanga Sangha bezoeken.
Het dorp bestaat uit een hoofdweg met daaraan wat winkeltjes, een restaurant en een kleine markt.
Kamperen in Libongo
Na een lange dag reizen van onze kampeerplek net na Yokadouma komen we net voor het donker wordt aan in Libongo. Na eerst langs de houtzagerij gereden te hebben komen we in het dorpje uit. Meteen aan het begin komen we de eerste auberge tegen. Een korte inspectie van de kamers volgt en al snel vragen we of het ook mogelijk is om de tent op het terrein op te zetten. Al moeten we hetzelfde betalen als voor de kamer, in dit geval gaat het echt niet om het geld.
Dat blijkt geen probleem en al snel zitten we aan een koud biertje bij de bar net voor onze kampeerplaats. Het leven is weer goed, tot blijkt dat dezelfde bar de muziek op maximaal laat staan tot 5 uur in de morgen. Wij gaan om 6 uur weer op pad…
De vroege start houdt echter niet in dat we snel op weg kunnen. Het is zondag en ondanks de officiële openingstijden komen de grensbeambten maar langzaam op gang zonder aansporing van een extra donatie. Uiteindelijk lukt het om om 11 uur de boot te pakken naar Bayanga.
Er zijn twee stops onderweg. Meteen aan de overkant van de rivier is een legerpost waar je de eerste cfa’s kan aftikken. Een paar kilometer verder is het het immigratie bureau waar je volgens de officiële tarieven je visum krijgt. In mijn geval CFA 30.000, mijn Amerikaanse reisgenoot had vrije toegang.
Foto’s: Maarten van de Biezen
