Het nationale park Maiko in de Democratische Republiek Congo ligt in een van de meest afgelegen regenwoudgebieden van het land. Het park heeft een oppervlakte van 10.885 vierkante kilometer en is verdeeld in 3 sectoren. Deze liggen verspreid over de staten Noord-Kivu, Province Orientale en Maniema.
Het park werd voor het eerst verkend in 1989 toen het Institut Congolais pour la Conservation de la Nature (ICCN) samen met onder andere het Wereldnatuurfonds en er zo’n 950 vierkante kilometer in kaart werd gebracht. De noordelijke decor werd pas in 2005 gedocumenteerd. Hetzelfde jaar voerde het Dian Fossey Gorilla fonds onderzoeken uit in het zuidelijke deel van et park. Hierbij werd een grotere gorilla populatie ontdekt dan men had verwacht. Naar schattingen leven er nog zo’n 800 gorilla’s in het park. Na een incident waarbij een gorilla een toerist aanviel zijn de trekkings naar de dieren in het park stop gezet.
Drie van de spectaculaire endemische dieren van de Democratische Republiek Congo komen hier voor: de oostelijke laaglandgorilla, de okapi en de Congo pauw. Daarnaast leven er bosolifanten en luipaarden in de dichte bossen. Het park herbergt talloze endemische en zeldzame soorten en, vrijwel zeker, veel zeldzame soorten die nog moeten worden gedocumenteerd.
In de praktijk is de kans dat je gorilla’s olifanten of okapi’s ziet gering. Vanwege de stroperij is het wild schuw en door de dichte vegetatie kun je nooit ver voor je uit kijken. Wel is er kans dat je de oostelijke laaglandgorilla in de bossen hoort brullen. Dat geluid in combinatie met de onaangetaste bossen is op zich al een unieke belevenis. Heb je nog maar weinig van Afrika gezien dan is het Nationale park Maiko waarschijnlijk geen bestemming voor jou. Reis je al wat langer rond op het continent en zoek je een echt avontuur, dat kan dit maar zo één van je favoriete wildparken worden.
Door de aanwezigheid van voormalige Simba rebellen die hun huizen in het park hebben gebouwd, samen met illegale mijnbouw en stroperij, worden verschillende soorten met uitsterven bedreigd. Momenteel lopen er projecten om voormalige rebellen te rekruteren als park rangers en worden scholen en klinieken gebouwd om de lokale bevolking te ondersteunen. Dit geeft hoop voor de toekomst van het park, maar er is nog een lange weg te gaan.
Bezoek Maiko National Park
Maiko National Park wordt beheerd door ICCN dat, ondanks de afwezigheid van parkwachters en faciliteiten, verantwoordelijk is voor de vergunningen om het park te bezoeken. In de praktijk ligt de controle over het park dan ook bij de lokale bevolking. De ICCN heeft een kantoor in Kisangani en een permit om het park te bezoeken kost rond de $100. Het hoofdkantoor van de ICCN staat in het nationale park Virunga.
Maiko is één van de moeilijkst te bezoeken parken van het land, hoewel het eigenlijk nergens in Congo echt simpel is om te reizen. Vraag in Kisangani bij één van de betere hotels naar de mogelijkheden.
In het park is maar één weg die alleen begaanbaar is met een 4×4. De weg begint in Bafwasende en leidt naar enkele kleine dorpjes in het park. Langs deze weg zijn een aantal pistes die alleen begaanbaar zijn als je veel ervaring hebt met off road rijden. Voor de actieve wandelaars zijn er talloze paden om te verkennen. Met name de routes langs de Oslo en Lindi rivieren zijn prachtig.
Toeristen zijn vrijwel ongekend in Maiko en in het park zijn geen faciliteiten zoals hotels of restaurants. Je zal dus een eigen tent mee moeten nemen of om een slaapplaats vragen in één van de dorpjes.
Gezien het park ongeveer op de evenaar ligt is het klimaat het hele jaar vrijwel stabiel, lees warm en vochtig.
Zorg ervoor dat je, voor je een bezoek overweegt, je verdiept in de huidige veiligheidssituatie in de regio. Deze is onvoorspelbaar en kan zo veranderen. Op het moment van schrijven is het mogelijk om via Kisangani te reizen. Overland vanaf Oeganda, Rwanda of Tanzania wordt echter sterk afgeraden.
Zie voor meer informatie maikonationalpark.com
