Siguiri is de laatste ‘grote’ stad in Guinee op de weg naar Mali. Tijdens mijn fietsreis neem ik er even een dagje rust.
‘Het is bewolkt in Kourousa als ik de hotelkamer uitstap. Ik maak er volop gebruik van en fiets de eerste 30 kilometer in sneltreinvaart naar de splitsing waar ik van het asfalt terug draai op de bekende onverharde wegen. Deze weg is echter prima en de eerste zonnestraaltjes beginnen door het wolkendek te dringen. Er ontsnappen een paar lichtbundels, maar het duurt niet lang voor de hemel weer dicht trekt. Ik fiets onder een serie donkere wolken door, maar het blijft wonderbaarlijk droog. Net als ik denk dat ik veilig ben komt er een bui uit een minder donkere wolk naar beneden en zoek ik snel een schuilplaats onder een paar mangobomen. Door de harde wind regent het inmiddels ook mango’s om me heen. En wat beter te doen tijdens een stortbui dan het persoonlijk record mango’s eten te verbreken. Na vandaag staand op 8 stuks…
Cashewfruit
Het blijkt een vitaminerijk dagje te worden, wanneer ik na de regenbui verder fiets en een serie cashew bomen zie. Vol met rijp fruit. Hier had ik nog geen record voor. Wel eerder een enkel exemplaar verorberd, maar na vandaag kan het cashew fruit ook in het lijstje worden opgenomen, 9 stuks..
Ik rij verder in de rug gedekt door de wolken die zorgen voor een prima fietsdag. De teller loopt op van 80 naar 100 naar 120 en ik kom eerder dan verwacht op de asfaltweg die naar Siguiri leidt. De kaart die ik heb geeft geen afstanden weer en door de kronkels in de weg is het lastig afstanden te schatten. Ik had gegokt op 160 tot 200 kilometer tussen Kourousa en Siguiri en er twee dagen voor ingepland. Uitkomend op de hoofdweg zie ik dat het nog 42 kilometer is naar Siguiri. Iets meer dan 160 totaal. Ik kan de verleiding niet weerstaan en zet nog wat extra kracht op de pedalen. Het is te doen, maar dan moet ik wel flink doortrappen.
Regels zijn er om gebroken te worden
Het lukt echter net niet om voor het donker de stad te bereiken en daarmee overtreed ik één van mijn eigen regels. ‘Nooit fietsen na zonsondergang’. Maar regels zijn er om gebroken te worden. 10 Kilometer voor mijn doel ga ik niet meer opgeven en ik fiets het laatste stukje in het donker. Ik heb een goede lamp op de fiets, het is gelukkig niet druk op de weg en er is zowaar een (soort van) vluchtstrook, dus ik ga ervoor. Aangekomen in de stad ga ik op zoek naar hotel Manden. Goed aangeschreven in de gids, maar het lukt me niet om die in het donker te vinden en ik kom uiteindelijk terecht bij hotel Tam-Tam. Daar gooi ik alle remmen los en boek een kamer met airco voor maar liefst €10,- … Ik vind dat ik heb verdiend na de 163 kilometer vandaag.
Omdat ik een dag eerder dan gepland ben aangekomen in Siguiri blijf ik hier even hangen. Het is een stadje dus ik ga op zoek naar internet. Het kost me het grootste deel van de ochtend maar ik vind een internet café. Helaas is de generator stuk dus weer geen internet… Het hotel heeft echter een prima dakterras met koude drankjes voor een middagje prima vermaak.
Sekouba Bambino Diabaté
Siguiri is vooral bekend omdat het de geboorteplaats is van Sekouba Bambino Diabaté. Een bekende zanger en muzikant in Guinee. In 2002 stond Sekouba maandenlang nummer 1 op de World Music Charts Europe met zijn succesvolle derde soloalbum Sinikan.
Daarnaast bevindt zich op 25 kilometer buiten Siguiri de grootste goudmijn van Mali, de Ashanti Gold Fields. De mijn is in principe niet toegankelijk voor bezoekers, maar als je hier en daar wat rondvraagt kan een bezoek geregeld worden.
Op de heuveltop bij Siguiri zijn nog enkele resten te vinden van een Frans fort dat hier werd gebouwd in 1888.
Bezoek Siguiri
Met het openbaar vervoer is Siguiri te bereiken vanaf Bamako (via Kourémalé) en de rit duurt ongeveer 5 uur. Ook rijden er bussen en gedeelde taxi’s vanaf KanKan (2 uur) en Conacry (15 uur). In Siguiri zijn een aantal hotels om te overnachten. Wij kwamen dus terecht bij het simpele Hotel Tam Tam met een rustig terras en een bar vol koude drankjes. Andere opties zijn hotel Manden en het Djoma hotel.
