Portugal betekende voor mij het eind van voorgekauwde routes. Nu moest ik echt aan de slag met kaarten en het kompas. De route langs de kust is enorm mooi, maar soms wat lastig navigeren zonder gedetailleerde kaart. Landinwaarts leek in eerste instantie wat eentonig, maar aangekomen bij nationaal park Vale do Guaniana kom ik op één van de mooiste stukken dusver. Ik fiets over een pad van grind en de heuvels krijgen woeste vormen en steile hellingen. Het is zwaar, het is heet, het is afzien, maar het is zo ongelofelijk mooi !
Mijn route door Portugal:
Beste reistijd Portugal: mei – juni & september – oktober. Het voor- en najaar zijn de beste periodes om Portugal te bezoeken.
Dagboek: Nederland – Mali:
2010/08/27 Belinho/ Porto – De weg is vandaag grotendeels vlak. Wel is het een vrij drukke weg met een gelukkig grotendeels brede vluchtstrook. De kilometers vliegen voorbij en al snel ben ik in Porto. Na Lissabon de grootste stad van Portugal. De stad ligt aan de rivier de Rio met gebouwen die trapsgewijs op de steile oever gebouwd zijn. Twee bruggen over het water bepalen het stadsbeeld. Het is gezellig druk op de boulevard en een band speelt lokale muziek.
Eenmaal de brug over is het nog een paar kilometer naar de camping. Eerst langs de riviermonding en later langs de oceaan. Het heeft iets weg van Scheveningen met mooi weer. Alleen lijkt er hier geen eind aan de boulevard te komen. De camping ligt in de aanvliegroute van het vliegveld van Porto en ik hoop maar dat er niet teveel nachtvluchten staan gepland..
2010/08/28 Porto/ Costa Nova – Over de brede fietsstroken naast de kust is het prima fietsen maar na een uurtje moet ik toch echt een stuk het binnenland in om een schiereilandje te vermijden waar ik anders niet verder zou kunnen. Het is ok, ik weet dat als ik een beetje mijn best doe, ik eind van de dag het witte zand weer tussen mijn tenen zal voelen. Ik stop voor een lunch bij een restaurantje en daar wordt me het buffet aangeboden voor €6,50. Een onbeperkt buffet met frisdrank, koffie en een dessertbuffet na. Bij die prijs hadden ze vast niet op hongerige fietsers gerekend. Gezien de hoeveelheid voedsel die ik naarbinnen schep moet dat nooit uitkunnen.
Via Aveiro keer ik een paar uur later weer terug naar de kust. Ik vind in Costa Nova een prima camping aan het strand en niets is beter dan na een dag fietsen een duik te nemen in de oceaan!
2010/08/29 Costa Nova/ Figueira da Foz – Ik heb niet echt een goede kaart vandaag en dat zal ik weten. Ik kom al snel op een verschrikkelijke en verlaten weg uit. Die is lang lang geleden eens aangelegd. Een jaar of tien geleden zijn de grootste gaten gevuld welke nu als eilandjes boven de rest van het weggesleten asfalt liggen. Het komt erop neer dat ik meer naast de weg fiets dan erop tot het zand daar ook te mul wordt en ik met loopsnelheid verder ploeter. Dit is wel het laatste dat ik verwacht had zo dicht bij de kust en ik zie de koffiestop voorbij gaan, even later de lunchstop en weer even later ook de snackstop. Ik hou wel pauzes maar met flessen water en een zakje rozijnen en een zakje cashew noten om tussen te wisselen is het wat aan de karige kant.
Uiteindelijk bereik ik de beschaving weer en fiets een uiteindelijk doodlopende weg in wat me op een omweg van tien kilometer komt te staan.
Dit gebeurd later nog eens als de weg die ik wil volgen uitkomt op een snelweg, dus verboden voor fietsers en ik weer terug moet navigeren. Uiteindelijk heb ik vandaag 1/3 verkeerd gefietst, 1/3 op een vreselijk stuk asfalt en 1/3 zoals het in mijn beleving hoort. Bij het toeristen informatie punt beloven ze me morgen, na een klein stukje landinwaards te moeten, kilometers lange fietspaden langs de kust. Ik hou ze eraan..
Bij het eten lijkt het alsof ik mijn tent heb opgezet op een muggennest en ik tel binnen een paar minuten 22 beten, 6 bloedplekken en 9 geplette muggen.
2010/08/30 Figueira da Foz/ Sao Pedro de Muel – De dames van de toeristen informatie hadden helemaal gelijk en na het ommetje het binnenland in kom ik op mooie fietspaden langs de kust. Een verademing na de eerste kilometers over de drukke N109.
Ik zoek al om drie uur ’s middags een camping op en geniet van een lange middag op het strand. Mijn boek is ook weer uit, maar ik kan zo na het eten ook nog even naar het zwembad. Ook is het tijd om te besluiten hoe nu verder te gaan. De kust is prachtig en ik maak genoeg kilometers per dag, alleen omdat er niet overal wegen langs de kust lopen kom ik hemelsbreed gezien niet hard vooruit. Mogelijk dat ik nu na Lissabon binnendoor steek richting Sevilla en dan op naar de grote oversteek. Marokko lijkt me te roepen vaart te maken.
Bedankt voor alle leuke berichten in het gastenboek & de mail.
2010/08/31 Sao Pedro de Muel/ Praia de Areia Branca – Het eerste uur voert weer langs prima fietspaden voor de kust, maar al snel moet ik die verruilen voor de drukke N wegen. Ik heb inmiddels een nieuwe goede kaart van Portugal kunnen scoren, maar ook die biedt geen alternatieven. In de ochtend werk ik nog even aan de site en surf ik wat naar de fietsmogelijkheden in het zuiden van Portugal. Na een late start haal ik toch nog een respectabele dagstand van 94 kilometer en kan ik nog net voor het zonnetje onder gaat een duik nemen in zee.
2010/09/01 Praia de Areia Branca/ Lissabon – Vandaag fiets ik van benzinepomp naar benzinepomp. Ze hebben daar van die lekkere koude flesjes mineraalwater met citroensmaak. Ook bedenk ik me dat als ik in Lissabon aankom ik op zoek moet naar het meisje dat ik ontmoette in Santiago. Die had mij verteld dat er alleen in het noorden van Portugal heuvels waren en het midden en zuiden zijn helemaal plat. Ik moet haar even een lesje aardrijkskunde geven, want de teller had vandaag twee standen 7-8 km/h heuvelopwaarts of 30-40 km/h heuvelafwaarts.
Om Lissabon in te komen moet ik nog één laatste heuvel over en die is zo stijl dat ik gedongen wordt om te lopen. Halverwege de heuvel gaat het zelfs zo omhoog dat mijn slippers geen houvast meer hebben en terug slippen over het asfalt. Met een enorme inspanning weet ik druipend van het zweet toch boven te komen en zoef ik vervolgens de heuvel af richting het centrum. Bij de toeristen info vraag ik of er een camping is bij de stad. Die is er wel, maar dat is volgens de dame te ver fietsen. Als ik zeg dat ik uit Nederland ben gekomen dus dat stukje ook wel lukt geeft ze aan dat het te gevaarlijk is. Ze kan wel een hostel voor me boeken in het centrum. Ze zal er wel provisie voor krijgen, maar ik ga er toch maar voor. Dan ben ik morgen mooi snel bij de pont en hoef ik ook niet eerst de tent in te pakken. Aangekomen bij het hostel moet ik wel met de fiets rechtop het achterwiel in de lift naar de 5e etage.
Na eerst zelf wat rondgeslenterd te hebben in de stad ga ik op tour met een sightseeing bus en één van de vermakelijkste dingen onderweg was wel de man achter, voor, schuin links of rechts van me die zich door zijn vriendin voor alle monumenten en bezienswaardigheden op de foto liet zetten. Dit koste vaak wat stunt en vliegwerk door de bus heen, want die bleef niet overal stilstaan.
Wat wel vervelend was waren de drugsdealers die bedacht hadden dat ik wel interesse in hun koopwaar zou hebben. Mijn stuurtasje werd een aantal keer als presentatietafel gebruikt voor ik er erg in had dat het weer zover was. Het bleek nog vervelender dan de vliegen de afgelopen dagen, want die kun je tenminste nog van je wegmeppen.
2010/09/02 Lissabon/ Evora – Mijn duitse kamergenoten houden zich rustig deze nacht. Zelf zo rustig dat de helft niet komt opdagen maar is blijven doorfeesten en binnenkomen terwijl ik aan het ontbijt zit. Ik kan dus goed uitgeslapen beginnen aan de tocht van vandaag. Ik heb echter wel een security guard nodig om de hekjes door te komen bij de veer over de Rio Tejo. Mijn fiets is te groot voor de toegangspoortjes en ik moet via de achteringang naar binnen. Daarna is het het binnenland in. Het warme binnenland. De zon schijnt volop en ik stop iedere tien kilometer voor broodjes, ijsjes, drankjes, koekjes en meer… Ondanks dat schiet het toch lekker op. De weg is een beetje eentonig maar niet te heuvelachtig. Droog gras aan beide kanten van de weg met af en toe wat bomen. Ook is een vrachtwagen een groot deel van zijn lading verloren want de eerste 50 kilometer ligt er om de 30 meter een geplette tomaat op de weg. Ik kan er mijn teller op gelijk zetten.
Na ruim 100 kilometer kom ik dan aan in Evora en duik al eerste even het zwembad in om een beetje af te koelen.
2010/09/03 Evora/ Serpa – Het landschap gaat vandaag verder waar het gisteren ophield. Weer veel dor gras met wat bomen en nu zijn ook de heuvels weer terug. Ik heb wel een leuke route bedacht die via een aantal kleine wegen naar Serpa leiden. Ik verheug me daar helemaal op en het blijkt inderdaad fantastisch fietsen na de afgelopen dagen langs vrij drukke grotere wegen. Het is vandaag een beetje aan de warme kant om te fietsen. Onbewolkt en rond de 38 graden. Dat betekend een twee uur lange middagstop in een restaurant met bij de bestelde kip ook een stuk nek en wat andere ondefinieerbare delen. Ik neem even de tijd om de route van de komende dagen te bepalen en kom naar mijn idee op een leuk fietstochtje uit. Voor vandaag besluit ik toch niet door te fietsen naar Serpa, maar in plaats daarvan naar Beja te gaan. Dat scheelt 40 kilometer en een hoop zweet. Dat betekend wel dat ik het laatste stuk over de grote weg moet maar dat is dan niet anders. Aangekomen bij die grote weg blijkt die echter verboden te zijn voor fietsers en een alternatief is er niet. Via kleinere wegen naar Beja komt neer op bijna dezelfde afstand als naar Serpa. Dus er zit niet veel anders op om dan toch maar de koers terug te verzetten naar Serpa. Ik kom uiteindelijk na weer ruim 100 kilometer aan op de camping en had stiekem een beetje gehoopt op een zwembad, maar dat zit er vandaag helaas niet in.
2010/09/04 Serpa/ Villaneuva de los Castillejos – Ik begin me vast een beetje voor te bereiden op het Afrikaanse ritme. Het lukt me nog steeds om rond 7 uur wakker te worden maar het uiteindelijke opstaan wordt steeds verder uitgesteld. Vandaag kom ik er om 8 uur uit. Dan is het tijd voor een ontbijtje, moet er even een wasje gedaan worden. Kletsen met de buren is ook niet onbelangrijk en dan nog de spullen inpakken. Niets van dit alles moet je overhaasten. Uiteindelijk lukt het me om rond 11 uur te vertrekken.
Ik heb weer wat leuke kleine wegen ontdekt op de kaart en fiets de stad uit. Ik ga op het kompas af want de dorpen waarlangs de weg moet gaan staan niet met borden aangegeven. De weg gaat over het algemeen naar het zuidoosten dus dat is alvast de goede richting. Ik kom echter geen van de dorpen op de kaart tegen wat af en toe wat twijfel opwekt. Op een gegeven moment geeft een bord echter aan dat ik het nationale park Vale do Guaniana infiets en dat klopt helemaal met wat ik op de kaart zie. De weg gaat over in een pad van grind en de heuvels krijgen woeste vormen en steile hellingen. Het is zwaar, het is heet, het is afzien, maar het is zo ongelovelijk mooi ! Ik fiets over één van de mooiste wegen van deze tocht. Tientallen kilometers zie ik geen mensen of tekenen van beschaving en ik ben dolgelukkig.
Het wordt daarna alleen maar mooier. Op het moment dat ik het park uitfiets is het nog maar een paar kilometer naar de grens met Spanje. Die bevind zich langs een stuwmeer met enorm mooie uitzichten. Ik maak wat foto’s maar de grootsheid komt niet helemaal over.
Vanaf de grens is het nog een 30 kilometer naar Villaneuva de los Castillejos. Ik heb de intentie om daar nog wat laatste inkopen te doen en dan een plek langs de weg te zoeken om te camperen. Ik ben weer in Spanje dus hier mag dat weer. In Portugal was vrij camperen verboden. De benen hebben het inmiddels wel moeilijker met de heuvels en opeens herinner ik me mijn ipod. Een vroeg verjaardagscadeau van mijn ouders, maar ongebruikt voor het grootste deel van de reis. Nu echter zet ik wat rockmuziek op en met de klanken van Roadhouse Blues van the Doors knal ik over de laatste hellingen.
In de plaatselijke bar raak ik aan de praat met de eigenarese die een paar jaar geleden vanuit duitsland hiernaartoe is gekomen. Voor ik het weet zijn we een halfuur verder en bied ze me een slaaplek aan bij haar thuis. Ze moet nog wel even overleggen met haar vriend, maar die heeft er ook geen problemen mee. Na een gezellige avond, een douche en lekker eten hangen we nog wat op de bank naar een duitse film te kijken.
Alle foto’s van dit deel van de reis.
Feestdagen: 25 april – Bevrijdingsdag, 10 juni – Dag van de dichter Carmoes, 5 oktober – Dag van de Republiek.
